Drie jaar na het verschijnen van ons boek Van brokkelbrein naar focus sprak ik met mede-auteur Theo over wat we nu in de praktijk tegenkomen. We zien beiden veel positieve ontwikkelingen: het thema krijgt bv. volop aandacht.

Op individueel niveau zijn er daardoor genoeg mensen die weten en ervaren dat hun schermgebruik contraproductief is. En vanaf 1 januari 2024 zijn mobieltjes in de klas verboden en zetten steeds meer scholen een volgende stap door het kiezen voor een “thuis of in de kluis”-beleid. Ook op politiek niveau staat het onderwerp in de aandacht. Het Europees Parlement heeft een initiatiefvoorstel goedgekeurd om smartphoneverslaving tegen te gaan. Hoe dan? Door het inzetten van technieken om het eindeloos scrollen te beperken en het automatisch afspelen van video’s af te remmen. Ook op Europees niveau wordt dus erkend dat zelfdiscipline niet opgewassen is tegen de algoritmes… We zien dit ook terug in de nog steeds toenemende schermtijden. Recent onderzoek van promovendus Teun Siebers aan de UvA toont aan dat jongeren gemiddeld 6,5 uur per dag op hun smartphone zitten, met een kwart zelfs meer dan 8 uur. Kortom, heel positief dat er veel aandacht is.

Maar ondanks dat de kennis er is zien we beiden dat de praktijk van verandering taai is. Hoe komen we toch van weten naar doen?

Hier zit voor ons de crux van het probleem, tijdens lezingen reiken we diverse breinhandvaten aan. De puzzel blijft; hoe houden we het op lange termijn vol om te kiezen voor breinvitaliteit en power en ons niet toch weer te laten verleiden in allerei ongezonde gewoontes. Vandaar dat we graag een slag dieper gaan en gaan werken aan een nieuwe praktijkgids waarin ‘Duurzaam Doen’ centraal staat, zowel individueel als op organisatieniveau. Daarnaast kun je in de nieuwe praktijkgids volop inspiratie verwachten van aansprekende rolmodellen. We kijken ernaar uit om professionals met een nieuw boek te ondersteunen en inspireren op weg naar duurzame verandering op dit uitdagende thema. To be continued!